μη ρωτας τι κανω. θα πω "καλα". αλλά δεν το εννοω. ξερω οτι θυμωνεις. ξερω οτι δεν αντεχεις ν ακουσεις παλι μια απο τα ιδια. ξερω οτι ειναι βαρετο. γι αυτο σου λεω μη ρωτας. δεν εχω βρει το τροπο. σαραντα χρονια ειναι πολλα το ξερω, αλλά εγω δεν τον εχω βρει το τροπο, (συμπληρωνω ) ακομα. αλλά δεν το εννοω αυτο το "ακομα". το λεω απο φοβο γιατι σε κουρασα το ξερω. και δεν ξερω τι άλλο να σου πω. καλυτερα να φυγεις. να κοιτα, απο κει γελανε. διασκεδαζουν τελος παντων. ζουν. και λιγο παρακατω δες κι εκει, εχει ενδιαφερον. κατι λενε, κατι γινεται. αντε. πηγαινε. αντε ντε, προχωρα. να ,ειδες; δυο βηματα εκανες και νιωθεις ηδη καλυτερα, ετσι δεν ειναι; ετσι . ετσι.
Είστε σκληρή
ReplyDeleteΚαι -συμπαθάτε με- μα είστε και φοβιτσιάρα.
Να πάτε κι εσείς εκεί δίπλα -εκεί που γίνεται το νταβαντούρι ντε- έστω και από περιέργεια.
Δύο βήματα θα κάνετε και θα νιώσετε ήδη καλά. Αφού το ξέρετε τι σας το θυμίζω;
τι σημαίνει καλύτερα ή χειρότερα ;
ReplyDeleteτο χειρότερο είναι να είσαι με πείσμα δεμένος σε μια εικόνα.
το καλύτερο περιέχει και γέλιο και κλάμα και απ' όλα...
καλή βδομάδα των παθών με μια απ' όλα...:)
Μέσα στο γενικό τραλαλά είναι ένα είδος παρηγοριάς μελαγχολάδικα σαν αυτό.
ReplyDeleteΔίνουν μια αίσθηση ότι συνολικά ο κόσμος στέκει στα καλά του.
Όσο δηλαδή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν κωλώνουν να πουν ότι ναι, έχουν τις μαύρες τους.
έτσι. έτσι
ReplyDeleteμη σας γίνει συνήθεια αυτό το blues
ReplyDeleteεντάξει, καταντά ως και γελοίο το άνευ λόγου μιούζικαλ αλλά το δωμάτιο έχει και μέση εκτός από ντουβάρια
Βαρύ, το σημερινό.
ReplyDeleteΒρείτε μια κάποια λύση γρήγορα γιατί αν η άνοιξη σας έριξε σε τέτοια μελαγχολία δεν τολμώ ούτε να σκεφτώ τι μας περιμένει έτσι και κάνει πως ξεμυτίζει το καλοκαίρι.
ReplyDelete(ανεξάρτητα απ' αυτό, εμένα προσωπικά μ' αρέσει πολύ η μυρωδιά της μελαγχολίας σας... Για σας το λέω. :-) )
stixakia
ReplyDeleteνα παω,αλλά φοβαμαι (ναι ειμαι φοβιτσιαρα γαμωτ.) οτι θα φαω πορτα.
desapoin3ison4
στο δικο μου καλυτερο δεν θελω να εχει κλαμα ουτε για δειγμα.
αυτο το "δεμενος με πεισμα σε μια εικονα" μου αρεσε παντως.ειναι πραγματι, οτι χειροτερο.
Old Boy
ναι. ετσι οπως τα λετε.
εχεις κι αυτους τους οδηγους πολης να σε αγχωνουν.. :)
δεν
ετσι.ετσι ακριβως.
κ.κ.μ.
εμενα;
συνηθεια το μπλουζ; με τιποτα.
δεν μου πανε οι βαμβακοφυτειες.
εχετε τον τροπο σας εσεις να με φερνετε στα ισα μου.
aerosol
βαρυ το χθεσινο.αλλά παει περασε.
:)
κοπολοζο
ReplyDeleteκοιταξτε,εχω ενα θεμα με την ανοιξη απο μικρο παιδι. ποτε δεν μου αρεσε.
ουτε το πασχα μου αρεσει,η εκκλησια, οι καμπανες, τ αρνια και τα κοκκινα αυγα.
μονο το κοκορετσακι μου αρεσει.
το καλοκαιρι ειναι σουπερ.
μη φοβαστε λοιπον.
:)
μια καποια λυση ειναι να μη μπαινετε εδω,αφου τα ιδια και τα ιδια ειμαι.εγω οφειλω να το πω,αλλά ευχομαι εσεις να κανετε οτι δεν το ακουσατε αυτο,γιατι πλακα πλακα αυτη η ανοιξη μου φαινεται πιο υποφερτη, με τετοια σχολια.
:)
Στο πρώτο σκέλος ("κοπολόζο..." έως "...λοιπόν") συμφωνούμε απόλυτα.
ReplyDeleteΤο δεύτερο ("μια καποια..." έως "...τέτοια σχόλια") ... θα κάνω ότι δεν το άκουσα.
(σας το ξανάπα: μ' αρέσει η μυρωδιά της μελαγχολίας σας. Δε με ξεφορτώνεστε έτσι εύκολα εμένα :-) )
Γιατί δεν τον αφήνεις να επιλέξει, μόνος του, τι θέλει να κάνει, πού θέλει να πάει, με ποιον θέλει να βρίσκεται; Άστον, μπορεί να σε εκπλήξει. Μπορεί, πάλι, και όχι, αλλά αν δεν τον αφήσεις πώς θα μάθεις;
ReplyDeleteΚαλή Ανάσταστη, γλυκειά μου, μέσα κι έξω.
κοπολοζο
ReplyDelete:)
NinaC
ευχαριστω.
ωραια που περασατε κι απο δω :)