καθοταν απεναντι μου και μου ελεγε μια ιστορια που στην ουσια ηταν η δικια μου με παραλλαγες.το βραδυ ξαπλωμενη σκεφτομαι οτι απο τις πιο ωραιες ταινιες που εχω δει ειναι η διπλη ζωη της βερονικα.πραγμα που μου πηρε δεκαξι χρονια να το πω και αν αυτη η καθυστερηση δειχνει κατι μαλλον την εχω πατησει ασχημα.
οταν μαθω να κατεβαζω μουσικες ολα θα στρωσουν. γιατι ειναι γνωστο (τι ; δεν ειναι;)
οτι μια νοτα οσο χιλιες εικονες, μια εικονα οσο χιλιες λεξεις και παει λεγοντας
κατα πως μας βολευει καθε φορα, ας μην τα πουμε ολα με τη μια .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment