ακους; ακουω να λες.
καθομαι στο πατωμα σχεδον, και ολοι καθονται στο πατωμα δηλαδη, και παιζει μια μουσικη που ειναι σαν να εχει χαλασει το ψυγειο, και επαναλαμβανεται συνεχεια και συνεχεια.θελω να σηκωθω, να παω να τον πιασω απο τους ωμους και να τον ταρακουνησω δυνατα, να του πω "πεθαινει ανθρωπε μου δεν τ' ακους; επιτελους κανε κατι".
ψεμματα λεω.στην πραγματικοτητα απλα βαριομουνα.
που και παλι ψεμματα λεω γιατι στην πραγματικοτητα απλα δεν θα πρεπε να ημουν εκει.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Διάβασα τα ποστ σου και διακρίνω ότι ξεχειλίζουν από αυτοσαρκασμό :). Μ'αρέσει.
σ ευχαριστω adaeus,που περασες απο δω ξανα.μ'αρεσει :)
Post a Comment