Να τα πω;

Απο μια ηλικια και μετα δεν τα πηγαινα καλα με τις γιορτες, δηλ. οχι ολες τις γιορτες, μιλαω για χριστουγεννα και πασχα .Για το πασχα θα μιλησω το πασχα, εχουμε καιρο, εδω που τα λεμε και για τα χριστουγεννα εχουμε καιρο, αλλο που εδω και αρκετες μερες εχει μπει η γιορτινη ατμοσφαιρα στη πολη και παλευει να μπει ετσιθελικα μεσα μας, δεν αντιστεκομαι στις χαρες, ανθρωπος ειμαι κι εγω να χαρω θελω, αλλα με καποιο τροπο με αγχωνει ολη αυτη η ευδαιμονια -αδημονια .Ασε που ολο δηθεν ολα αυτα με αφηνουν αδιαφορη, ειδικα αμα περναω απο αυτα τα φρικτα εποχιακα μαγαζια τιγκα στο φως και στο στολιδι, εκει το ελεγχω , δεν με ακουμπαει τιποτα, τα δυσκολα αρχιζουν οταν περναω απο ομορφες βιτρινες και λεω να κοιτα τι ωραιο ειναι αυτο το ελαφακι (μην ειναι ο ρουντολφ;) και τι χαρες θα εκανε η Θ. αμα της το παιρνα, αντε να πω και στους φιλους να ρθουν να φτιαξουμε κανα φαι να μαζευτουμε να περασουμε ομορφα.Κι εκει, απο αυτο το τελευταιο -να περασουμε ομορφα- αρχιζω και το το χανω.Μα γιατι να περασουμε ομορφα, επειδη θα χει το σπιτι φωτακια και στολιδια και στο τζακι θα κρεμονται καλτσες με δωρακια;
Αυτο το βλεμμα των παιδιων μου πως θα το αντεξω, ειναι αδυνατον να ανταποδωσω αλλα ακομα πιο αδυνατο να μην, αλλα τι το σχολιαζω, αφου και δεντρακι θα στολισω και χοιρινο με σελινο θα μαγειρεψω και ολα θα γινουν οπως πρεπει.
Νωρις τα λεω αυτα και το τραγουδι για τελος δεκεμβρη μιλαει για τεσσερις το ξημερωμα και τωρα εχουμε αρχες του δεκεμβρη και δεν ειναι ξημερωμα αλλα επηρεαστηκα απο ολο αυτο, βιαζομαι κι εγω, μερικες φορες βιαζομαι αλλες κανω εκατο χρονια να παρω μπρος και αυτο ειναι ενα επιπλεον θεμα, οχι για ποστ, μαλλον δηλαδη ε δεν παιρνω και ορκο .