τιποτα.

τιποτα.δεν εχω να πω τιποτα.αλλα ανοιγω το μπλογκ, παω και κανω βολτες αλλου και αυτη ειναι μια στιγμη που μου αρεσει και γι αυτο τη γραφω.μια αγαπημενη μερα γραφω μια ευχαριστη σκεψη.μα, κοιτα με.
ενας ανθρωπος στο σπιτι του καθεται ησυχα ,ακουει μουσικη, τρωει, πινει, καπνιζει, ξαπλωνει, σηκωνεται και χαζευει εξω απο το παραθυρο.
συνηθως οταν λες τιποτα δεν ακουγεται καλο.λες και πρεπει να ειναι παντα κατι.
ε λοιπον,μπα.
τιποτα.


χτες ηταν μια παραξενη μερα.απο το πρωι που ξυπνησα ηταν σαν να μην ξυπνησα.αν με ρωτησεις τι εκανα τι ειπα τι σκεφτηκα θα ελεγα τιποτα.ετσι κυλησε ολη η μερα,το βραδυ πηγα να τρομαξω, λεω, που να το πω αυτο, που να το πω;

και ξαφνικα (δηλαδη ,τι ξαφνικα ,αυτα δεν γινονται ξαφνικα) αν με ρωτησεις τι γινεται; θα σου πω χωρις ιχνος ντροπης:
τιποτα.δεν γινεται τιποτα.
ωραια ε;