στο απειρο κι ακομα παραπερα

Μπηκε με ολη τη φορα των δεκαπεντε χρονων της, και πιστεψε το ηταν μεγαλη. Καθισε, εβγαλε ταυτοχρονα απο τις τσεπες της κινητο, τσιγαρα, αναπτηρα, τ αραδιασε πανω στο τραπεζακι, αυτο το γυαλινο κιτσατο τραπεζακι της καφετεριας, και αρχισε να λεει στις κολλητες της χωρις προλογους και πολλα πολλα τι ακριβως εγινε με τον λακη.
Τελειωνοντας, αναψε τσιγαρο, πινοντας μια γουλια καφε απο το ποτηρι της μαιρουλας που τη κοιταζε εκθαμβη.
Τον φιλησες; τον φιλησες; ρωτησανε ολες μαζι με τα ματακια τους να γυαλιζουν, μαλλον επειδη ειχαν ξεχασει να τα ανοιγοκλεισουν οσην ωρα ελεγε την ιστορια της.
ωχ. το ξεχασα.