3.3.08

οι γιγαντες των ονειρων και οι νανοι των φοβων

Καθομαστε λοιπον στα τραπεζακια εξω, με αυτες τις σομπες να στεκονται αναμεσα μας . Στην φλογα τους θα μπορουσες να τηγανισεις μια τεραστια ομελετα.
Πινουμε ρακομελα στα πιο μικρα ποτηρακια του κοσμου .
Τετοια χαζα ελεγα και ξενερωνα τους παντες γιατι θα τη πω την αμαρτια μου,
δεν μ αρεσουν τα ρακομελα .
Πολυ γλυκο για το τιποτα.

7 comments:

Despoina Chatzipavlidou said...

και δεν ταιριάζουν και με τους γίγαντες ! Καλημέρα...

adaeus said...

Προτιμώ τις ρακές σκέτες :)

Anonymous said...

ρακόμελα....πφφ...
σεξ δίχως οργασμό

(τι είπα τώρα ; )

panoptis said...

γλυκό το έαρ, γλυκιά η παρέα, ε παραπονιάρα ;)

ε said...

desapoin3ison4
:)
με τιποτα δεν ταιριαζουν

adaeus
κι εγω το μελι με βουτυρο πανω σε ζεστο ψωμι :)

kkm
μωρε καλα τα ειπατε

panoptis
ναι, ολα γλυκουτσικα ηταν.

Anonymous said...

θα συμφωνήσω μαζί σας.
Απόλυτα όμως

ε said...

stixakia
χαιρομαι, χαιρομαι