5.5.08

μικρο προσωπικο ποστακι

σ ενα καφενειο περασα σημερα σχεδον ολη τη μερα μου. μιας απλης γειτονιας. με κοσμο τοσο οσο. πριν λιγο καιρο ειχα παει στου ψυρρη και δεν αντεξα ουτε μια ωρα. ηταν ασφυκτικα.
σημερα ηταν αλλιως. προς το απογευμα περπατησαμε λιγακι και φτασαμε στα πετρινα. λες και ησουν χιλιομετρα εκτος αθηνων. αυτο μου θυμισε πως οταν ημουν μικρη μετα την επιστροφη απο τις καλοκαιρινες διακοπες ,οι πρωτες βολτες ηταν παντα στ αναφιωτικα. ειχα μαλιστα και κατι φιλους που εμεναν εκει και καθομουν καμια φορα στη μικρη αυλη τους. περναγαν οι τουριστες και μας κοιταζαν με συμπαθεια, εμας τους ιθαγενεις .
κι εμεις γελαγαμε.

4 comments:

adaeus said...

ένα τέτοιο μικρό προσωπικό ποστάκι τόσο όσο ήθελα για να ξεκινήσει όμορφα αυτή η βδομάδα :)

ε said...

ειστε τυχερος που θελετε λιγα και απλα πραματα για να ξεκινησει ομορφα η βδομαδα σας.
ειμαι τυχερη που περνατε απο δω και αφηνετε μικρα πακετα αιδιοδοξιας :)

Anonymous said...

δε βαριέστε...
το ίδιο κάνουμε κι εδω μέσα, περνούν οι ανύποπτοι, μας βλέπουν να παίζουμε με τις λέξεις, κουνάνε το κεφάλι με οίκτο κι εμείς κρυφογελάμε με τα σφιγμένα χείλια τους

ωραία είναι

ε said...

κ.κ.μ.
εσεις παιζετε με τις λεξεις, ομορφα,εγω τις ψιλοβασανιζω αλλά οπως λετε κι εσεις, δε βαριεσαι, ωραια ειναι.
:)