σκεφτηκα κατι που μου φανηκε σωστο και χρησιμο για τη ζωη μου,να μη ξεχασω να το γραψω.
εγραψα κατι που μου βγηκε μαυρο,δεν πρεπει να το διαβασει κανεις,να μη ξεχασω να το καψω.
εκαψα κατι, γιατι παντα κατι θυσιαζεις για να πας παρακατω,να μη ξεχασω να το κλαψω.
15 comments:
πως σας καταλαβαίνω μερικές φορές, και γω τα ίδια έλεγα, ε, τώρα δεν γράφω αλλά ξεχνάω.
πωπω μαυρίλα, έπεσε μουτζούρα πάλι.
:)
ειδατε που σας ειπα,το ξαναβρηκαμε το τάιμινγκ :)
ε, δεν είναι και δυσκολό, όταν συχνάζουμε τις ίδιες ώρες, στα ίδια μέροι.
Είναι τόσο όμορφο, τόσο σωστό και τόσο συγκινητικό (δεν ειν'αυτή η λέξη, αλλά θα τη βρω τη σωστή, πού θα πάει) που δεν ξέρω τι να πω.
λέξεις με το μοιρογνωμόνιο
γεωμετρία της λέξης
μετριασμένη ένταση συναισθήματος
με κολλημένο το μάτι μου στο σχήμα
αυξητική τάση μυωπίας
με προσμονή πρεσβυωπίας
:)
Το έκλαψα και πάνω στο κλάμα, μου ήρθε μια ιδέα που μου φάνηκε σωστή και χρήσιμη για τη ζωή μου,
να μη ξεχάσω να τη γράψω!
διάβασα κάτι, να μην ξεχάσω να το φυλάξω.φύλαξα κάτι για να το ξαναδιαβάσω.
butterfly
κι ομως.τη βρηκατε τη λεξη τη σωστη.
ορκιζομαι πως την ακουσα να τη λετε.
καλωσπερασατε απο δω :)
desapoin3ison4
δεν ξερω τι λετε ακριβως, αλλά ειμαι ετοιμη να το φαω ολο, μεχρι το τελευταιο ψιχουλο.
εχετε εναν αερα γευσιγνωστριας :)
σολωμαντζαρε
το ξεχασα, γιατι τοση αισιοδοξη σκεψη δεν θα μπορεσω να τη χαψω :))
νταξει ειναι λιγο σαχλαμαριτσα αλλά δεν πειραζει, ε;
holydistance
θα το ξαναδιαβασετε εκει που καθεστε ησυχα,πολυ ησυχα;
:)
εγώ δεν το βρίσκω συγκινητικό
ανακουφιστικό το βρίσκω
καλύτερο έτσι
κ.κ.μοιρη
εγω παλι ουτε συγκινητικο το βρισκω, ουτε ανακουφιστικο.
εγω το βρισκω τιποτα.
ακομα καλυτερο ετσι.
... καλό είναι να μην ξεχνάμε, επίσης καλό να λέμε, να καίμε, να κλαίμε...
Και συ τα κάνεις όλα με τον υπέροχο δικό σου τρόπο/αισθητική!
... καλό είναι να μην ξεχνάμε, επίσης καλό να λέμε, να καίμε, να κλαίμε...
Και συ τα κάνεις όλα με τον υπέροχο δικό σου τρόπο/αισθητική!
μιας και μιλήσατε για το τίποτα να σας αφήσω κάποιους αγαπημένους στίχους του σκαρίμπα.
Τίποτα
ΠΟΛΥ αργόν το βράδυ εσβούσε
και τίποτα 'ταν το φεγγάρι
κι ό,τι ήταν λύπη δε λυπούσε
και τίποτα δεν είχε χάρη.
Μον' ήταν βράδυ, τίποτ' άλλο
με δίχως τίποτα στην έγνοια
κι αυτό το τίποτα 'ν' μεγάλο
στα τίποτα τα τιποτένια
Κι έλεα μέσα μου: τι τάχα
τι τάχα ναταν που με ελύπει,
αφού 'γω τίποτα για νάχα
δεν ένιωθα (χαρά, είτε λύπη)
Παρά έτσι, τίποτα σκεφτόντας
κι άλλο ήρθε τίποτα απ' αγάλι:
πως τίποτα δεν μούπες - όντας
στρέψαντας- μ' είδες- το κεφάλι...
ευχαριστω καλε μου αντεους.αν και αμα ξαναπερασεις απο δω και διαβασεις το επομενο ποστ θα καταλαβεις οτι αυτο με την αισθητικη που λες ε δεν ειναι ακριβως ετσι.
στιχακια
πολυ σας ευχαριστω για το τιποτα :) που μονο τιποτα δεν ειναι.
Post a Comment