9.7.08

runnιng shoes



οταν στεναχωριεμαι και δεν υπαρχει περιπτωση η στεναχωρια μου να περασει, ανοιγω το κουτι και βγαζω τα runnιng shoes μου. καθομαι εκει στην ακρη του κρεββατιου, εξω εξω γιατι λιγο πιο αναπαυτικα να καθισω θα βουλιαξω σε αυτο το τρομερης ποιοτητας στρωμα-παγιδα.
ανοιγω το κουτι τα βγαζω και τα φοραω και τοτε διαφορα ανεξηγητα πραγματα συμβαινουν.πρωτον δεν ακουω ομιλιες παρα μονο μουσικες. μπασο, πιανο, ντραμς κρατανε το ρυθμο. ηδη σκαω το πρωτο χαμογελο. κατεβαινω τις σκαλες ανοιγω τη πορτα και αρχιζω να περπαταω βιαστικα. μεχρι να φτασω στη γωνια στο σπιτι με τον τεραστιο κηπο εχω αρχισει να τρεχω. και τα ανεξηγητα συνεχιζονται. δεν ειμαι στη λεωφορο, τρεχω στην παραλια στο νησι. καθαρος ουρανος καθαρη ατμοσφαιρα, σχεδον φαινεται η αναφη. τα μαγαζακια δεν βγαζουν κιχ.μονο καθονται ανθρωποι και πινουν αναψυκτικα χωρις να χορευουν πανω στα τραπεζια, βλεπουν αυτους που παιζουν στην παραλια βολεϊ αλλά δεν ακουγεται καμια φασαρια, μονο μουσικες ειπαμε. στριβω σ ενα δρομακι και ειναι γεματο (κι άλλα κολπα διακτινισμου, πως τα λατρευω τα runnιng shoes μου) με πευκα. χωρις αυτη την αρρωστια, ειναι υγιη και πρασινα, το πεζοδρομιο ειναι φαρδυ χωρανε ποδηλατες που κανουν τα ζιγκζαγκ τους και οτι αλλο ζογκλερικο τους κατεβει στο κεφαλι.
λυνω τα μαλλια μου, ειναι η μονη στιγμη που δεν με ενοχλει να ακουμπανε στους ωμους, και
γινομαι αυτο που εχω τοση αναγκη. χαρουμενη.
αμα ειμαι στεναχωρημενη και δεν περναει με τιποτα-μα με τιποτα, η μονη λυση ειναι αυτα τα υπεροχα τα μαγικα παπουτσια που επειδη δεν ειναι για χορταση τα εχω κρυψει για τις πραγματικα δυσκολες ωρες.
αντε.παω να τα βγαλω.

9 comments:

Anonymous said...

Εκεί που τρέχετε κάντε μια στάση στο πρώτο συντριβάνι και πετάξτε μέσα λουλάκι. Να δείτε τι ωραίο χρώμα που βγάζει. Αχ! Ήμουνα νιός και γέρασα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο κλπ κλπ… ;) (πολύ ωραίο το σημερινό)

Anonymous said...

με ποστ σαν το σημερινό σκέφτομαι πως έστω κι ένας τόνος να έσκαγε μύτη, θα χανόταν όλη η μαγεία
(να βρείτε τρόπο να εξαφανιστεί και το dot πάνω από το i , είμαι σίγουρος πως τέτοια μαγικά μπορείτε να τα κάνετε εσείς)

Anonymous said...

τι νούμερο φοράτε ε;

Nomad said...

:)

(δεν είναι βαριεστημάρα, απλά υπήρξε μέσα μου μια μινι σύγκρουση: ηθελα να γραψω σχόλιο, αλλα δεν θέλω να σχολιάσω κάτι παρά μόνο να σκάσω χαμόγελο, ευχαριστώ)

Spy said...

Aπίστευτη ζέστη, ε;

butterfly said...

Ε, είναι παπούτσια ή μαγικό χαλί; Γιατί μου φάνηκε πως με πήραν μαζί τους/μαζί σας. :)

butterfly said...

Ή κάτι σαν παγοπέδιλα, τώρα που το σκέφτομαι. Φσ, φσ, φς;

ε said...

κυριε hdd345f. δηλαδη αγαπητε κυριε hdd345f.
δεν θα πω τιποτ' αλλο.πραγματικα δεν χρειαζεται να πω κατι.

κ.κ.μ.
εκανα ακριβως οτι μου ειπατε.την εξαφανισα τη ντοτ.κατι τετοια για μενα ειναι πις οφ κεικ.

holy
πιστεψε με δεν εχει καμια σημασια το νουμερο

Nomad
μα τι λετε, στιγμη δεν μου περασε απο το μυαλο οτι ειναι :) βαριεστημαρας. ειναι λιτο και απεριττο και ταυτοχρονα τοσο ολοκληρομενο σχολιο.
(εγω ας πουμε ηθελα να σας γραψω οτι δεν την εχω δει αυτη τη ταινια και με αυτα που γραψατε θα ψαξω στο αθηνοραμα να δω σε ποιο θερινο την παιζει για να παω.δεν σας το εγραψα απο ντροπη και οχι απο βαριεστημαρα.να κι εγω :)


Spy
οχι εγω τη πιστευω.

butterfly
αυτη η εικονα που φτιαξατε με τα φσ φσ σας πολυ μου αρεσε

Anonymous said...

ωραία.
θα μου τα δανείζετε καμιά φορά τότε;
παρακαλώ;