ηταν ενας ησυχος θανατος

ο γιαννακης την εκανε για άλλα μερη πιο ζεστα. απλως δεν την εκανε ολοκληρος την ιδια μερα. πρωτα εφυγε το σωμα του, αφησε μονο μερικα πουπουλα κολλημενα στο πανω μερος του κλουβιου. φανταζομαι οτι δεν καταλαβε απο που του ρθε, να λιαστει ηθελε μονο, να τρωει κανενα σπορακι λιγο φρεσκο νερο και αυτο ηταν ολο. οταν κατεβασα το κλουβι και ειδα μεσα μονο το κεφαλι του ισως ηταν η πρωτη φορα στη ζωη μου που καταλαβα τι παει να πει σοκ. κοιταζα σοκαρισμενη το μικρο κλουβι, ειδικα εκει στον πατο του και δεν μπορουσα να το πιστεψω. το ξαναεβαλα στην θεση του και αμεσως βγηκα απο το σπιτι, δηλαδη αν βγαινοντας απο το σπιτι καποιος με ρωταγε που παω ετσι βιαστικη χωρις καλα καλα να τελειωσει θα απαντουσα λαικησουπερμαρκετφουρνο εχω δουλειες, πολλες δουλειες και θα εξαφανιζομουν. βεβαια κι ας μη με ρωτησε κανεις εγω παντως τρεχοντας εφυγα απο εκει.
στον δρομο ειδα ενα μπαλκονι με πολλα κλουβια και στον κηπο μια κυρια να καθαριζει, ρωτησα μηπως ξερει τι ηταν αυτο που συνεβει και κουνωντας το κεφαλι της, μου μιλησε για αρπαχτικα πουλια.
στον τεταρτο οροφο μιας πολυκατοικιας στο κεντρο μιας πολης ενα αρπαχτικο βρηκε τη τροφη του.
ετσι,για να μην ξεχνιομαστε. It's a jungle out there.