οχι οχι αυτο δεν ειναι ποστ

η ωρα ειναι 2.12 και λεω
να το γραψω.
να μη το γραψω.
γιατι να μη το γραψω;
ε, θα το γραψω λοιπον.

καληνυχτα

καλη νυχτα.

φαινεται χαζομαρα, το ξερω. οπως ξερω οτι υπαρχουν ανθρωποι που νυσταζουν και θελουν να ξαπλωθουν τα ματια τους να κλεισουν αλλά τζιφος, τιποτα.καθονται εκει στο σκοταδι με τα ματια ανοιχτα να κοιταζουν τα σκουρα και τα πιο σκουρα σημεια του διαδρομου του μυαλου τους (καλα αφηνω τα ποιητικα) του διαδρομου που οδηγει στα δωματια τα υπολοιπα του σπιτιου ξερετε τωρα σαλονι κουζινα δωματια μικρων μπανια και βεσε, τοιχοι βαμμενοι, καδρα κεντραρισμενα .
γι αυτο λεω,
καληνυχτα. δεν το ψιθυριζω, καλα ουτε το γκαριζω κιολας (αυτη η εφεση για ποιηση,να το κοιταξω).