κήπος

περπαταγε μερες και νυχτες χιλιες. δεν τις μετραγε. ψεματα. τις μετραγε. μετραγε το καθε λεπτο το καθε δευτερολεπτο. γυρισε και ειπε, δεν εχω προβλημα αντεχω αλλο τοσο. ψεματα. δεν αντεχε καθολου. εκει λιγο πριν τη νεα επικινδυνη στροφη ειπε: δεν φοβαμαι, κατι καινουργιο κατι ωραιο κατι ενδιαφερον θα εχει. ψεματα φοβηθηκε.δεν του αρεσαν καθολου οι επικινδυνες στροφες επιπλεον δεν ειχε καμια ορεξη να δει τη γινεται αμα στριψει.

σταματησε.

αρκετα,ειπε. ας μιλησουμε για τον φοβο. ξερεις για αυτον το φοβο που σε κανει να παραλυεις. το χεις νιωσει δεν μπορει, αλλος φοβαται τα σκυλια, αλλος να μιλησει οταν ποναει, φοβαται το μουγκρητο του οτι θα ναι ακομψο, οτι ο κοσμος γυρω του θα τρομαξει, αλλος φοβαται να παει μακρια απο το σπιτι του, γι αυτον εχει βγει η εκφραση ενα τσιγαρο δρομος, αλλος φοβαται το σκοταδι, αλλος φοβαται τον ιδιο τον Φοβο,να τωρα που σου μιλαω εχω μουδιασει. εχω χεστει πανω μου. δε το δειχνω. για πες εσυ τωρα. ναι ακουω, δεν ειναι οτι δεν σε παρακολουθω απλα κοιταζω γυρω μου να βρω διεξοδο αν χρειαστει, ανθρωποι ειμαστε μπορει να με πιασει πανικος να μη ξερω προς τα που θα τρεξω, καταλαβαινεις ,ναι, καταλαβαινεις. μου το χες πει αυτο απο την αρχη οτι καταλαβαινεις. σε πιστευω. φαινεσαι καλος ανθρωπος ευκολος ανθρωπος συνεχισε να μιλας, μιλα.ασε με μονο να κοιταζω γυρω μου αφου καταλαβαινεις πρεπει να ξερω απο που θα φυγω αν χρειαστει.