28.12.09

ποστ στη χοβολη

Μη κανουμε συνειρμους με παραδοσιακα-ποιοτικα πραγματακια,καμια σχεση.
Το πρωι ανοιξα τον υπολογιστη και απο εκεινη τη στιγμη οτι κινηση κανω εχει σαν φυσικο συμπληρωμα το αγγιγμα του ποντικιου,μπαινω σε μπλογκ, διαβαζω λιγο, παω να γραψω και δεν μπορω να πιασω τα γραμματα να κανω λεξεις, σαν να εχω διαλεξει απο το σακουλακι του σκραμπλ ολα τα Α ή ολα τα ΧΜΔΦ.
Αναπηρια.κι αμηχανια.και λιγο ντροπη. Συνηθως οταν καποιος χανεται καποιο καλο-δημιουργικο-εστω ενδιαφερον λογο εχει. Εγω (σταθερα) καμια σχεση .Δεν διαβασα βιβλια δεν ειδα ταινιες δεν πηγα σε εκθεσεις ημεριδες ομιλιες.Δεν προκοψα επαγγελματικα. Αυτα για την ντροπη.Για την αμηχανια δεν θα γραψω λεξη, ειναι χουι παιδιοθεν, ασε που δεν τις εχω και ευκολες, εχουμε καταλαβει. Και παμε στην αναπηρια. Εδω εχουμε και παραεχουμε λεξεις.Τον τελευταιο καιρο δεν νιωθω τιποτα, δεν το πολυεψαξα γιατι εχει και τα καλα του μεχρι χθες που ακουσα μια ιστορια και ενω θα επρεπε να με σοκαρει εγω δε κουνησα ουτε τις βλεφαριδες μου.πραγμα που δειχνει οτι δεν ειμαι ανθρωπινο ον. κι αυτο με χαλασε.Κι αφου δεν ειμαι του δημιουργικου λεω να αρχισω να βλεπω τις ιατρικες σειρες στην τηλεοραση.Ασκουν τετοια πιεση για να βγει συναισθημα, ας πουμε ασθενης με τα σωθικα εξω πηγε να σωσει κοριτσακι απο φωτια που πριν απο λιγο ειχε χασει τη μανα του σε τροχαιο, χειρουργειται (ο ασθενης με τ αντερα ντε) απο τρομερα πικραμενη χειρουργο που ο αντρας της επισης χειρουργος δεν θελει να κανουν παιδι.Αν δεν νιωσω το παραμικρο με τα εντατικα στην εντατικη,παει,θα ειμαι παντα ξενη ως και στη χαρα μου.ωχ.σαββοπουλος.Δεν ηθελα να μου ρθει κατι απο σαββοπουλο.Ηθελα κατι απο τον Ορεστη Νταντο.νομιζεις πως μ αγγιζεις, ομως καθολου δεν με ακουμπας. Ωραιοτατο.Ακουσα και μια συνεντευξη του στο ραδιοφωνο.Ωραιοτατος.


πωπω
δε ψηνεται με τιποτα αυτο το ποστ.

7 comments:

Anonymous said...

Άντε, κάλλιο αργά παρά ποτέ :)
Το επόμενο ποστ μπορεί να γραφτεί ταυτόχρονα με την παρακολούθηση ιατρικής σειράς (Τον εγχειρίζουν. Ωχ, επιπλοκή. Ειδικευόμενη κομπλάρει. Επαναστατική και λίαν παράτολμη επέμβαση από το μεγαλύτερο ιατρικό μυαλό της Πολιτείας. Ο ασθενής σε κρίσιμη κατάσταση. Το μεγαλύτερο ιατρικό μυαλό της πολιτείας φλερτάρει με το ωραιότερο ιατρικό μνί του νοσοκομείου. Το μυαλό έχει κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Ο ασθενής επιβιώνει, η κατάκτηση έχει οργασμό, αλλά από το μυαλό κάτι λείπει, κάτι που ψάχνει τρεις ολόκληρους κύκλους: ο έρωτας).

Anonymous said...

Αμηχανία και ντροπή... Σιγά! Λες και μας χρωστάς τίποτα... Εξηγήσεις, ευαισθησίες, τέχνες και γράμματα. Μπά.

[Χάρηκα που φάνηκες. Αυτό.]

ο αποτέτοιος said...

κάνετε λάθος! όταν καποιος χάνεται συνήθως δεν έχει κάποιο δημιουργικό λόγο. αλλά ακριβώς το αντίθετο. γιατί αν είχε δημιουργικό λόγο θα ήταν εδώ να τον καταθέτει. τελεία. και επίσης καμιά ιστορία δεν πρέπει κάτι. όταν είσαι ερωτευμε΄νος πχ, μια χαζοζαρούμενη ρομαντική ιστορία σου φαίνεται σαν η πιο γλυκιά ιστορία του κόσμου ενώ σε άλλη περίπτωση μια τεράστια ηλιθιότητα. έχει να κάνει με τη φάση του καθενός. σας το λέω αυτό γιατί και εγώ το σκέφτομαι αυτό πολλές φορές.
και αυτά δεν τα λέω για να σας παρηγορήσω. τα πιστεύω. ξανά τελεία.

χρονια πολλά και σε εσάς!!

(και εγώ χάρηκα που φανήκατε!)

:)))

aerostatik said...

ορέστης ντάντος forever...

mamma said...

Καλημέρα. Χάρηκα με το ποστ κι ας ήταν άψητο :)))))))

ε said...

ανωνυμε
(μισο, να πεταξω αυτο το βουναλακι απο χαρτομαντηλα)
λοιπον, ευχη και καταρα σας δινω: ανοιξτε αμεσως μπλογκ.θα ειμαι πιστη φαν.
:)
(στο τριτο κυκλο; δεν ειναι λιγο νωρις;)


αεροζολ
δανειζομαι για λιγο τη κοκκινη μυτη του ρουντολφ :)

αποτετοιε
οταν ειμαι ερωτευμενη ολες οι χαζοχαρούμενες ρομαντικες ιστορίες
μου φαινονται ηλιθιοτητες. οταν δεν ειμαι, παλι μου φαινονται ηλιθιοτητες.
γαμωτο. τι εχω παθει. παει δεν εχω ιχνος καλοσυνης μεσα μου.
παω να ξαναδιαβασω το σχολιο του ανωνυμου μπας και γινω ανθρωπος.

:)

aerostatik
φορεβερ, μαλιστα :)

χρονια πολλα αγαπητε

mamma
ε ναι, καλυτερα αψητο παρα καμμενο
:))

(ΤΙ ηταν αυτο με τα ντουλαπια!!! κοιταζα τη φωτογραφια και δεν μπορουσα να το πιστεψω.)

Sisyfina said...

Εγώ πάλι έπαθα κάτι χειρότερο, όποτε άκουγα "εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων" ήθελα να βάλω τα κλάματα! (βλέπω dr. House λες να έχει σχέση;)

Χρόνια καλά και καλύτερα :)