9.6.10

ποστ ημερολογιακου τυπου(να παρακαλαμε να μη γινει και μπλογκ)


εικονα αφιερωμενη στους κινεζους
αντε να τα χιλιασετε τα σχολια βρε

Ας μην το παρω απο την αρχη, ξυπνησα -κατουρησα-επλυνα τα δοντια μου κλπ, οχι γιατι θα ξημερωσουμε, οχι γιατι θα γεμισω με αχρηστες πληροφοριες το λευκο πανλευκο χωρο που γραφουμε τα ποστ, αλλά γιατι σημερα δεν ξυπνησα. Οχι, δεν. Σημερα πηγα στη δουλεια κατευθειαν απο ενα ακομα καυγα. Κανονικο καυγα, απο αυτους που χτυπας και το χερι στο τραπεζι (αμε)...(καλα δεν το κανα εγω), και λες και καμια σαρανταρια βαρυγδουπες μαλακιες (νταξει αυτο το παιρνω ολο πανω μου)



Υπερενταση. Αντε να κοιμηθω. Καπνιζω που λετε στο μπαλκονι και βλεπω μακρια, γιατι ενω υπαρχουν παντου μεγαλες τεραστιες πολυκατοικιες, ακριβως απεναντι καλα κρατει μια μονοκατοικια κι ετσι το βλεμμα μου φτανει μεχρι το ορος Αιγαλεω, ωραια.


Οι καρεκλιτσες (μη κοιμαστε ειναι αδικο, αλλωστε εχει τοσο ενδιαφερον) οι καρεκλιτσες λεω, εχουν μισοδιαλυθει. Σε μιας, το καραβοπανο της πλατης σκιστηκε, σε μιαν αλλη εχει σκασει το βερνικι εκει που ακουμπαω το καρπο μου κι ειναι ενοχλητικο. Αναγκαζομαι να κραταω το τσιγαρο ακουμπωντας τον αγκωνα μου στο ξυλο, ναι, ταλαιπώρια μαυρη μεν, αλλά εχει ενα στυλ ολο αυτο, ετσι μου ρχεται να ριξω και μια καρω κουβερτουλα στα ποδια, σιγα μη κανει ζεστη κι ας κανει δηλαδη, πανω απ ολα η εικονα, να φαινομαστε ωραιοι, χεσε τι ειμαστε.(σαπια ξυλα απελεκητα)
Και τωρα θα μιλησουμε για δευτερες ευκαιριες (προχωραω γρηγορα στο επομενο θεμα γιατι τσουκου τσουκου τα καταφερα να με πιασει υπνηλια). Για χρονια πολλα υποστηριζα οτι ολοι πρεπει να δινουμε, ολοι δικαιουμαστε κι άλλα τετοια πανανθρωπινα.
Λοιπον επειδη τα βλεφαρα μου κλεινουν ενα θα πω:
ειναι μεγαλη χαζομαρα οι δευτερες ευκαιριες. Ειναι περιττες, χασιμο χρονου, ειναι μια κοροϊδια.
σειρα του δικαστη

11 comments:

varometro said...

Και 'γω στο μπαλκόνι την έβγαλα το βράδυ. Να συνεννοούμαστε τουλάχιστον να την βγάζουμε παρέα, αλλά πέρνα ένα βερνίκι της ριμάδες τις καρέκλες...

varometro

Provato said...

η δεύτερη ευκαιρία είναι σαν τα τραγούδια.

ένα στα 1000 γίνεται μεγάλο σουξέ, αλλά αυτό το ένα σε φτιάχνει για καμιά δεκαριά χρονάκια


xxxxx

Anonymous said...

ρε μήπως έχεις δίκιο?? :/

Anonymous said...

Φοβάμαι να γενικολογήσω. Θα πω, όμως, τα εξής βαρύγδουπα (τζάμπα είναι):
1. Η εικόνα/αφίσα που συνοδεύει το ποστ είναι άπαιχτη.
2. Οι δεύτερες ευκαιρίες είναι υπερεκτιμημένες. Κάποιοι δεν δικαιούνται ούτε την πρώτη.
3. Τα βαθύτερα χαρακτηριστικά μας δεν αλλάζουν. Ποτέ.
4. Το κάπνισμα σκοτώνει μεν, αλλά με τον αγκώνα στο ξύλο είναι πολύ στυλάτο πράγμα.

Ιφιμέδεια said...

Εν τω μεταξύ μέσα στο δικό μου αρρωστημένο μυαλό πιάστηκα από το όρος Αιγάλεω και αναλογιζόμουν όσο διάβαζα από εκεί και κάτω στην ανάρτηση τον Ξέρξη.
Έτσι κι αυτός θα ξεκούραζε το κουρασμένο του μυαλό (καλολογικό αυτό) από την σκασμένη πολυθρόνα του κι ίσως να κράταγε και τσιγάρο.
Επίσης σκέφτηκα ότι με το τσιγαράκι τραβιέται και το ποτάκι. Αλλά ας μην συνεχίσω με τις ατυχείς μου εμπνεύσεις.
Αρκετά.
Και όχι. Ούτε εγώ πιστεύω στην δεύτερη ευκαιρία. Τίποτα δεν είναι ίδιο.

Anonymous said...

Οι δεύτερες ευκαιρίες είναι σαν αυτά τα σχόλια των κινέζων!
Μπορεί και να σου κάτσουν αλλά... θα το καταλάβεις;

Υ.Γ. Τι ιστορία είναι πάλι και τούτη με τους κινέζους;;;;!!!!!

Ναύτης said...

αφου εκδίκασες την υπόθεση, τι ζητας απ το δικαστη;
δεύτερη ευκαιρία;

:)

καλημέρα

ε said...

οι σωστοι ενοχικοι ανθρωποι ξεκινανε με:

ειμαι απαραδεκτη που δεν απανταω αμεσως στα σχολια αλλά αυτοι που εχετε μπει εδω καμποσες φορες ξερετε οτι δεν ειναι απο αδιαφορια.


βαρομετρε ειναι μεγαλη παρηγορια να ξερω οτι σε καποιο μπαλκονι καθεσαι κι εσυ.
τωρα ειμαστε στο σταδιο που σκιζονται τα καραβοπανα, πανε τα στυλ, τα κοτσιφοπουλα ( επειδη εχεις και μια λατρεια στον σαββοπουλο:)πανε ολα.

προβατε
εγω πεφτω στα 999 και μ εχει κουρασει αυτη η ιστορια.
αλλά αμα βρω αυτο το ενα θα το βαλσαμωσω για να κρατησει περισσοτερο.

αγαπητε kihli
σιγα μην εχω δικιο, δεν ειναι αυτο το θεμα μου :)
καλωσπερασατε κιολας :)

αεροζολ
να μην φοβασαι:)

ενα θα σου πω.
οταν αφησεις κι εσυ διακοσια τοσα σχολια θα σου αφιερωσω την καλυτεροτερη εικονα-αφισα-φωτογραφια-πινακα ζωγραφικης-ποιημα κλπκλπ.

ιφιμεδεια
εισαι ολοκληρη ενα καλολογικο στοιχειο :)
αυτο με το ποτακι μου αρεσε.πολυ μου αρεσε.

solomantzare
δεν ξερω τι να κανω πια.ουτε με τις ευκαιριες ουτε με τους κινεζους.

ναυτη
μια δευτερη γνωμη ζητησα :)
καλως περασατε κι εσεις,συγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση

Anonymous said...

ααα σ'εκτιμώ,αλλά απο την άλλη φορά θα λές "αγαπητή κίχλη"¨κι όχι "αγαπητέ"? ;)

Takis X said...

Πολύ σωστή σε βρίσκω..

ε said...

αγαπητΗ αγαπητΗ kihli :))))))

τακις Χ
ε, καλα μια στις τοσες, μη νομιζεις:)