26.9.10

42

Αποψε γινομαι σαρανταδυο.
δεν εχω ορεξη και να μιλησω,
θελω να μπω στο φαρμακειο
και απ΄τον τεταρτο θε να πηδησω.
ή μηπως
Τωρα που εφτασα σαρανταδυο,
κι ειναι η κομη μου λιγο πιο γκρι,
θα πρεπει μαλλον να παω σε ωδειο,
και ν αγορασω κι εναν magritte.
Να ειμαι κομψη, να ειμαι μοιραια
να συμβαδιζω, μην ειμαι τυχαια
και ολα αυτα
και άλλα τοσα
και καπως ετσι
λεω λογια καμπόσα
(τελικα και αφθονο χρονο που εχω παλι παπαριτσες γραφω -χαχ)

15 comments:

lemon said...

Ε, χρόνια πολλά λοιπόν, ε!

(Ο Magritte είναι πολύ ψυχρός-καλύτερα δεν νοικιάζετε να δείτε τη Μαίρη Πόππινς?)

Despoina Chatzipavlidou said...

το δικαίωμά μας στις παπαρίτσες δεν αναιρείται την ημέρα των γενεθλίων... αντίθετα :)

χρόνια πολλά.................

Sisyfina said...

κι έλεγα κάτι είναι σήμερα, κάτι είναι σήμερα αλλά τι;;; θυμόμουν αμυδρά τα γενέθλιά σου γιατί τα είχα κι εγώ πριν από 2 μέρες.
Γενέθλιο συμπέρασμα: Κάθε χρόνο και χειρότερα με την έννοια του πιο ξενέρωτα αλλά εγώ αισθάνομαι καλύτερα, με την έννοια ότι δεν χρειάζομαι πλέον κανένα εξωτερικό παράγοντα. Συγκεκριμένα φέτος που έκλεισα τα 39 θα ήθελα να είμαι μόνη μόνη μόνη στο σπίτι με τσίτα μουσική και να χορεύω.

Εσείς πώς τα περάσατε;

ε said...

ευχαριστω καλη μου λεμον

(και πως θα κανει ριμα με το γκρι η μαιρη ποπινς;;;;; οχι να μου δωσετε μια λυση αμεσως :)))))

ευχαριστω δεσποινα
ετσι ακριβως. :))

mambo tango
μονη μονη μονη δεν θα εισαι ποτέ - μα που ειναι αυτο το μικρο σου; δεν κλαιει- πειναει - διψαει; δεν θελει κατι τελος παντων; :)

εμεις πως τα περασαμε; αν πω θεοσκατα θα δειξω μιζερη ή ειναι
οκει;

α αυτη η ευτυχια της μανας

ε said...

υ.γ.
mambo
το α αυτη η ευτυχια της μανας σβηστο, πηγα να γραψω τρομερη γκρινια και το πηρα πισω, αλλά οχι ολο οπως ειδα μετα:)

κι επισης χρονια πολλα καλα και υπεροχα για προχθες, αυτο το 39 μου αρεσε :)

mamma said...

Xronia kala (sorry gia ta greeklish, kati epathe apopse to pliktrologio mou, tyxaio? de nomizw)

ο αποτέτοιος said...

η ε σήμερα γίνεται σαρανταδυό
αλλά ακομα δεν έβαλε μυαλό
ποστάκια γράφει στο λεπτό
γιατί είναι μόλις σαρανταδυό
θα πάει στον κήπο εκεί στο βάθος
θα κόψει μοσχομυριστό το άνθος
αλήθεια είναι έχει ένα πάθος
και δεν την νοιάζει για το λάθος
και αν η κόμη είναι πιο γκρι
και αν είναι ακριβός ο μαγκρί
με ένα ποστάκι στο λεπτό
γίνεται πάλι εικοσιδυό!

χρόνια πολλά και καλά και με απ' όλα!!

Anonymous said...

Είμαι σίγουρος πως θα είστε πάντα κομψή (comme ça). Όσο για τυχαία, ούτε λόγος.
Χρόνια πολλά.

Takis X said...

Μια χαρά μου ακούγεστε,και παρακαλώ πολύ , μακρυά απο φαρμακεία. Ρόδα είναι και θα ξανακυλήσει πρός τα εσας.

θερμές ευχές.

Ιφιμέδεια said...

Κι αν γίνατε σαρανταδύο
και ανεβάσατε το ποστ κατά τις δύο,
κι αν μεγαλώσατε λιγάκι,
λιγάκι ακόμη, λιγάκι πιό πολύ,
ε, παρηγορηθείτε: γίνατε πιό σοφή,
κι η γοητεία αυτή, αντικατοπτρίζεται, πώς να το κάνουμε,
σε κάθε απόπειρά σας συγγραφική!

Anonymous said...

να πάτε στο φαρμακείο και να πάρετε ένα ωραιότατο χρωμοσαμπουάν

χρόνια πολλά ε!

Anonymous said...

χρόνια πολλά!!! ψιτ,τα καλύτερα θα έρθουν,ακούς? ;)

Anonymous said...

Ποιόν Magritte;
Δεν αγοράζεις έναν δικό μου που είμαι και συνομήλικος;

Χρόνια Πολλά

ε said...

μπιγκ μαμα :) μου σε ευχαριστω πολυ

αποτετοιε ειστε σκετη ποιηση :))

αεροζολ
ε ναι, ετσι ειναι γραμμενο στην ουγια μου :)
ευχαριστω ευχαριστω

τακις Χ
μπα, και τα ροδα, μαραθηκαν

ευχαριστω για τις θερμες ευχες σας :)

αγαπητη ιφιμεδεια αυτο ηταν το πιο ωραιο δωρακι για τα γενεθλια μου :)

ευχαριστω πολυ holly
χρωμό;μαλλον χλωμο το βλεπω :)

kihli
τα καλυτερα κουραστηκαν και εκατσαν στο σπιτι. δυστυχως οχι στο δικο μου σπιτι.

ευχαριστω πολυ :)


solomantzaros
και πως θα εκανα ριμα με το γκρι; μα επιτελους δεν ειμαι ο καβαφης, ενα απλο ε σκετοε ειμαι :)))

ε αφου ειστε συνομηλικος θα προτιμησω εσας που ειστε και διαδικτυακος γειτονας, εχει αυτος μπλογκ; δε νομιζω. τη πατησε λοιπον :)

Provato said...

χρόνια πολλά και καλάααααα

ποίημα από με για σε

τώρα που πάτησες τα 42
και έπιασε βρόχα έπιασε κρύο
να μην ξεχνάς όταν έχεις τσατίλα
να ασχολιέσαι με μία πιπίλα

κ όταν σε πιάνουν νεύρα και θλίψη
το θάρρος πρόσεξε να μη σου λείψει
να μένεις μόνο με το σώβρακο σου
και να τον ρίχνεις τον άγριο χορό σου