5.10.10

πιστωση χρονου


Κι αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: να τη παγώσεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες σε πολλές κινήσεις πολλά ποτά κι ομιλίες,
να την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη
και
από τες παραισθήσεις,
μακρινή.

12 comments:

Sisyfina said...

Τελικά... καβάφεις!

Ναύτης said...

καραβάφεις, θα συμπλήρωνα...

υποβάλλω τα σέβη μου και το θαυμασμο μου...

κι ας τρίζουνε τα κόκκαλα του Αλεξανδρινου, θα καταλάβαινε αυτος....

καλο βράδυ!

Anonymous said...

μακρινη από τις παραισθησεις;;
και πως θα επιβιώσουμε ε;

(αν σας ερμήνευσα σωστά)

ο αποτέτοιος said...

δεν ξέρω για εσάς, αλλά η δική μου κατάσταση με τόσο εξευτελισμό που έχει τραβήξει είναι για να την κλαίνε οι ρέγγες (πολύ μου αρέσει αυτή η φράση)

Takis X said...

Εγω σ`ακούω εσένα...Ετσι λεω να υπακούσω..

Provato said...

wrong ον σό μένη λέβελς, αλλά ok είναι και αυτή μία απαραίτητη φάση...


xxxx

mamma said...

το καλό με αυτές τις φάσεις είναι πως απογειώνουν την έμπνευση. το κακό είναι πως όταν περνούν την παίρνουν μαζί τους.

Anonymous said...

καθολου σωστα δεν σας ερμηνευσα - είδατε η 2η αναγνωση;

(ή η θολουρα μου)

Anonymous said...

Aν δε δουλεύει το ντουλαπάκι της φωτογραφίας παρακαλώ μου το δίνετε να βάλω τα εφηβικά μου λευκώματα;

panoptis said...

μετακινειστε παρακαλω το ψυγειο στο ζ7.
σαχ ματ...

Anonymous said...

γκουχ - γκουχ..

ε said...

τι να απαντησω αγαπητοι, ουτε που θα με θυμαστε,εδω ουτε εγω δε με θυμαμαι δηλαδη

με συγχωρειτε, απλα μερικες φορες δεν ξερω τι να πω


καβαφω λοιπον, ετσι να σπασω λιγο τα magritte :)

φιλιά πολλα σε ολους :)