χορταριασε ο κηπος, κι εγω δεν εχω δυναμη να συμμαζεψω τιποτα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
pastpost
- 123
- ibloglive
- married to the sea
- schottkey
- ou ming
- old boy
- απιστευτα δρωμενα
- ο αποτετοιος
- καλχαριας
- κουκουζελης
- βαρομετρο
- helion
- blowyourheadoff
- nomad
- κ.κ.μοιρης
- δεν
- spy
- hdd345f
- βυτιο
- ιφιμεδεια
- fuzzyburlesque
- zoo
- stixakias
- solomantzaros
- aerosol
- ideopolis
- adaeus
- desapoin3ison4
- x-ray
- panoptis
- mambo tango
- ymeli
- holydistance
- κουρουνα
- sraosha & rakasha
- πετεφρης
- vitamoderna
- provatos
- πλειστοκενον
6 comments:
Για πιάσε το λάστιχο, τα λουλούδια θέλουν νερό.
να πω ένα γειά και να φύγω (μια αράχνη μου γαργαλάει με πείσμα τη μύτη)
Ασε, καταστραφηκαμε(ομοιοπαθής)
Ένα καφεδάκι και αρχίζεις. Σιγά σιγά.
δε βαριεσαι
χαλαρά
To ασυνείδητο σε καθοδηγεί να πράξεις το σωστό.
Διότι αν στην εξοχη και στα λιβάδια να χόρτα και τ΄αγριόχορτα είναι κάτι το απολύτως φυσικό,
στις μεγαλουπόλεις και στα τσιμέντα είναι η φωνή της φύσης που κραυγάζει:
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕΕΕΕΕ...
Post a Comment