27.9.11

περιβαλλοντας χωρος

πως κρατιεσαι ορθιος; σε μαυριζω, το ξερω,γι αυτο δεν ερχομαι συχνα εδω, εχεις τα δικα σου κι εσυ, δεν ειναι σωστο να λεω τετοια , να λεω μονο τετοια, αλλά μου κανει καλο νομιζω να μου λες τι κανεις εσυ και κρατιεσαι ορθιος. καμια φορα σε βλεπω, και χαιρομαι για λιγο χαμογελαω. φτιαχνεις ωραιο μπλογκ,
κανεις βολτες με το ποδηλατο,
εχεις βαλει ντοματακια στο μπαλκονι,
λες αστεια στη λαϊκη για τον παγκο του διπλανου σου που εχει πιπεριες χλωρινης ενω οι δικες σου εχουν χρωμα εντονο πρασινο, γελας, γελαω κιεγω,
μου θυμιζεις το μπλογκ.
χθες ηρθες απο τη ραφηνα μεχρι εδω για να με βγαλεις εξω να φαμε, ειναι τα γενεθλια μου, και δεν μπορω να σε κερασω και με κερνας εσυ, δε νιωθω ασχημα σε ξερω απο τοτε που ημασταν νεοι, πολυ νεοι, γυρνοβολαγαμε αγκαζε στους δρομους κι ολο γελαγαμε, και τωρα γελαμε, ομως τωρα το γελιο κραταει τοσο λιγο, κραταει τοσο λιγο, κι εχω κουραστει.εχω κουραστει.
φτιαχνω παλι σπιτια, ομορφα χαρουμενα,
μου λες συγχαρητηρια ειναι καλυτερο απο τοτε που μεναμε μαζι εδω, μου λες οτι εσυ δεν θα τα καταφερεις εχεις κρατησει τα παλια επιπλα το λες πεντε φορες με αγχωνει σαν να περιμενεις να σου πω παρε αυτα, παρτα δεν στο λεω απεξω μου στο λεω απο μεσα μου,στο λεω ειρωνικα. γιατι φοβαμαι.
ηρθες για λιγο στην αθηνα, να μαζεψεις τα πραγματα σου θα μεινεις σε χωριο τωρα, δεν σου αρεσει στην αθηνα αυτη φταιει για ολα λες. θυμωνω. καλο αυτο θα λεγε καποιος ψυχολογος, εγω ομως δεν το λεω. δεν μου αρεσει να θυμωνω, δεν μου αρεσει να λυπαμαι, δεν μου αρεσει να ποναω ουτε να φοβαμαι. μου αρεσει μονο να γελαω να ερωτευομαι ολα τ αλλα μου κανουν παπαριες. μου στελνεις μηνυμα: δεν μπορω. ουτε κι εγω, αλλά δεν στο απανταω.
μιλησα για σενα,
για σενα και
για σενα.
σε παρακολουθω καμια φορα, αλλες φορες βαριεμαι, λεω, μα δεν το βλεπει, το λεω εγω, που αμα θελω, που και να μη θελω δηλαδη, δεν βλεπω δεν ακουω, σταματαει ο χρονος και ο τοπος ολος.
δεν δουλευω,
και να σου πω ενα μυστικο; δεν θελω να δουλεψω δεν θελω να βγω απο το σπιτι, δεν θελω να φτιαχνω μαρμελαδες, να μαθω να ραβω να κανουμε πραγματα, δεν θελω τιποτα.
θελω να γελαω και να ερωτευομαι μονο, λες και ολη η ζωη να εξαρταται μονο απο αυτο.

5 comments:

Takis X said...

Σωστός ο παίκτης. Και γω μαζί σου.

Ναύτης said...

το "λες" περιτεύει
κι εξαρτάται όλη
κι όλη εσυ είσαι
μπορεις πάντα να γράφεις
κι όσοι διακρίνουν...

καλο βράδυ!

ε said...

Takis X
κι εγω μαζι σας :)

Ναύτης
τι να σας πω, μαλλον επεσα στη μαρμιτα με τη μιζερια οταν ημουν μικρη και δε λεω να συνελθω, πρεπει να το παρω αποφαση οτι θα γραφω καταθλιπτικουρες μεχρι τα βαθεια μου γεραματα.
καλο βραδυ και σε σας :)

Anonymous said...

μα απ'αυτό εξαρτάται,μόνο απ'αυτό


και πώς αλλιώς

ε said...

ωραια (μου) τα λετε :) αγαπητη