κήπος

δεν ειναι ευκολο. να γραψω κατι λεω, δεν ειναι ευκολο. δεν εχω και τι να πω.τι να πω πια κι εγω. δεν βγαινω, δεν διαβαζω τιποτα πανω απο δυο σειρες, γι αυτο μπηκα στο τουιτερ, ομως  εκει δεν ειναι για μενα, ειναι γρηγορο εξυπνο ατακες κλπ. δεν το χω. δεν ειμαι μες τα πραγματα. δεν εχω νεα να πω ουτε παλια, κουρασμενη ειμαι, συνηθως ξαπλωνω στον καναπε και κανω πως βλεπω τηλεοραση. ξερεις τι φοβαμαι; πως ειμαι πεθαμενη κι αυτο δεν μου αρεσει. θελω να ζω, θελω να ειμαι καλα, να βγαινω να ρχονται ανθρωποι στο σπιτι να τρωμε και να πινουμε, να θυμωνω να κουτσομπολευω να νιωθω ενοχες. να κανω τη καλη να μ αγαπας κι εσυ. να μ αγαπω κι εγω.
εγραψα δεκα σειρες. τις μετρησα, να τις ξαναδιαβασω δεν μπορω. κι αυτη η γραμματοσειρα τι ασχημη που ειναι, μου θυμιζει γραμματοσειρα για προσκλητηρια γαμων, αν κανω παμπλις αυτη θα βγει; αλλαζουν ολα, κι εδω μεσα τα μισα μου λινκ δεν λειτουργουν.
δεν ειναι ευκολο. ποτέ δεν ηταν τιποτα ευκολο αλλά αυτο δεν ειχε σημασια ε;