14.8.14

μπροστα ειναι η θαλασσα. αμα βγω και γυρισω το κεφαλι μου αριστερα βλεπω τη μπουκαμβιλια. πριν μερικα χρονια ηταν η διπλη. γερνανε και τα φυτα εμαθα, οχι μονο οι ανθρωποι.καθε πρωι βγαινω να καπνισω ενα τσιγαρο. το χω κοψει κανονικα, απο πεντε μαρτιου δεν καπνιζω. ακουγεται τρελουτσικο το ξερω ομως να τι εννοω. εδω και δυο μηνες καπνιζω στριφτα, δηλαδη αστεια πραματα.πρωτον ταλαιπωρουμαι αφανταστα να μαζεψω τα υλικα, χαρτακια φιλτρακια καπνο υστερα να στριψω, δεν μου αρεσει να στριβω τσιγαρα, εχω και λιγη μυωπια μου παιρνει λιγα λεπτα να βρω την κολλα, μεγαλη ταλαιπώρια αυτη η ιστορια αλλά με αυτον το τροπο εχω λιγοτερες ενοχες, βασανιζομαι για να παρω λιγη ικανοποιηση, αρα μπορει και να τ αξιζω αφου το κερδισα με κοπο,αφου.

2 comments:

asiderota said...

αφού

Anonymous said...

γιατί πρέπει να χάνεσαι ;

αφού για να χαθούν όλα δύσκολο το βλέπω