2.1.2008.

για να ερθω στη δουλεια θελω πεντε λεπτα. σημερα πρεπει να εκανα δυο.στη διαδρομη ημουν μονο εγω, το φαναρι εγινε κοκκινο μονο για μενα ετσι για να με βοηθησει να αναψω τσιγαρο.
μ αρεσει αυτη η ησυχια του γραφειου.

αυτες τις μερες φαγαμε, ευχηθηκαμε, γελασαμε, συγκινηθηκαμε και συγκινησαμε,με λογια και με πραξεις, καλο ειναι αυτο, τα λογια και οι πραξεις.

εκανα μικρες επισκεψεις σε ανθρωπους που πραγματικα ηθελα να δω,ποσο μου αρεσει αυτο, παντα μου αρεσε, να μπεις να πεις δυο κουβεντες και μετα εξω στους δρομους παλι.
το βραδυ της πρωτοχρονιας εκει γυρω στη μια μπηκα στο δανεικο αυτοκινητο να ξεκινησω να παω σπιτι, ειχε κινηση,αλλα δεν με πειραξε καθολου ακουγα μουσικη και δεν σκεφτομουν τιποτα παρα μονο γιατι δεν λενε τι ειναι αυτο που ακουμε ρε γαμωτο και πως θα το βρουμε αμα θελουμε δηλαδη.
αλλα ας μη το βρουμε, ετσι για να χουμε εξαρτηση απο το ραδιοφωνο,(να μια εξαρτηση που κανει καλο )και την επομενη φορα που θα το ξανακουσουμε θα το βαλουμε πιο δυνατα, θα αφησουμε κουβεντες στη μεση μ ενα "σσσσσσ.. ακου αυτο, κομματαρα ε;"