κήπος

θα μιλησω για το σκοτεινο χωριο.δεν θελω να ειμαι αγνωμων. κατι χρωσταω κι εδω. την πρωτη φορα που ηρθα ηταν το 95 χωματοδρομοι και οικοπεδα με θεα. κατι ταβερνες απο αυτες που εβλεπες στις ελληνικες ταινιες. οχτω χρονια αργοτερα κουρασμενη και καθολου ευχαριστημενη ηρθα να μεινω για παντα. δεν μου αρεσε. ηταν εφτα το απογευμα και μιλαγαμε σιγα. ενιωθα οτι ενοχλουσα. σκοταδι επαρχιας. τσιμπλιαρικα φωτα, ψυχη ανθρωπου εξω πουθενα, μονο σπιτια απο αυτα τα κακογουστα, σομον τοιχοι, κηπακια με λέιλαντ, τζιπ παρκαρισμενα στα πεζοδρομια, στολες γουιντσερφινγκ κρεμασμενες στα μπαλκονια. φανταστειτε να φυσαει ενα αερακι και να σηκωνει βιογραφικα στελεχων επιχειρησεων. κοτοπουλα χωρις πετσα, εναλλακτικες μεθοδους σε οτι χρειαζεται μεθοδικοτητα, οικολογικη συνειδηση ανεπτυγμενη, εφτανες στον καδο ανακυκλωσης με την προσωπικη σου σακουλα ανακυκλωσης, ολα υπο ελεγχο, ολα ταχτοποιημενα. ορκιζομαι ειχα το βλεμμα στραμμενο αλλου, οχι απαραιτητα σε καμια ουσια κανενος πραγματος. απλα αλλου.

παλι μαυρα γραφω. φτου. κανονικα τωρα θα πρεπε να φτιαχνω κουτες. να τις γεμιζω με τα απαραιτητα. αποφασισμενη πια να μη κουβαλησω στο καινουργιο σπιτι οτι μικρο-μεγαλο μαλακια μαζευω. ετσι ειχα πει και την προηγουμενη φορα και πεταγα πεταγα για να βρεθω αργοτερα να τρεχω με τις παντοφλες στα σκουπιδια να ψαχνω μαυρες σακουλες και να βγαζω κουτακια που ειχαν μεσα κατι, κατι τι.


αλλαγη διαθεσης.
ετσι ειμαστε εμεις εδω. λιγο παλαβουτσικοι. ακουω στο ραδιοφωνο Chuck Berry στο Havana Moon. εχω να το ακουσω χρονια. τι ωραιο. παω να το βρω στο γιουτιουμπ να το κολλησω σε αυτο το ποστακι μπας και το σωσω απο την μαυριλα του.