Για ολα φταιει το γκαζον

δεν ειναι φασαρια αυτο που ακουγεται σε καμια περιπτωση δεν το λες ετσι εκτος κι αν εισαι ο συγχωρεμενος θειος Α που εζησε 83 χρονια χωρις παιδια οποτε στα τελευταια του φιλοξενουμενος στο σπιτι με τα πολλα εγγονια δεν αντεχε ουτε κιχ και φυσικα καπνιζε ασυστολως μπροστα σε νεογνα και νηπια.
πολλα παιδια μαζεμενα τσιροκοπανε χαρωπα γιατι πανε εκδρομη. κατεβαινουν το δρομο και θελω να πιστευω πως τα πανε στο αλσος. οταν πηγαινα σχολειο οι περιπατοι ηταν σε αυτο το αλσος της γειτονιας ενα συρματοπλεγμενο μερος με πευκα και πετρουλες χωμα παγκακια και τωρα λετε ειρωνικα, ε φυσικα χωμα -πετρουλες μα τι λεει παλι ετουτο το ποστ;
θα σας πω, μη βιαζεστε.
ενα πρωι αφου πηγα τα παιδια σχολειο περπατησα μεχρι το αλσος. μπηκα σε ενα ξενο τοπο σαν μακετα, δεντρα ταχτοποιημενα πανω σε γκαζον δρομακια με γαρμπιλι (επιτελους χρησιμοποιω αυτη τη λεξη, γιατι καποτε μου ειχε ζητηθει να φερω δυο φορτηγα σε ενα μερος που επρεπε να στρωθει απο αυτην την αγνωστη λεξη και ενω ημουν ενα σχεδον ψυχραιμο πιτσιρικι εκει εσπασα πια και κλαιγοντας ρωτησα, τι ειναι γαρμπιλι; εμαθα οτι ειναι το ψιλο χαλικακι, μα τι πληροφοριες δινω πρωιπρωι, να θυμηθω να κλεισω τη καφετιερα του γαλλικου καφε. για παντα εννοω)
τι ειχαμε τι λεγαμε; α μαλιστα.
μπηκα λοιπον σε ενα χωρο ετοιμο για φωτογραφηση αν εβγαζα διαβητη (θα ημουν ο ητα βητα και θα ετρωγα ναφθαλινες, χαχ) ειμαι σιγουρη οτι θα επιβεβαιωνα την χρυση τομη.
γκαζον και τετραγωνισμενα παρτερια δεντρα κομμενα γιατι στο μερος που τους την εδωσε να φυτρωσουν (μα τι ελευθεριες ειναι αυτες) δεν εδεναν με τη μελετη που ειχε δει στον υπνο του(;) ο αρχιτεκτονας του χωρου, σκυλια ουτε για δειγμα, ποδηλατα ουτε για δειγμα, και για να μην τα παιρνω ολα απο τα μουτρα μπορει επειδη ηταν πρωι να μην υπηρχαν αλλά κατι μου λεει πως ολες τις ωρες και να μην απαγορευοταν ακριβως, κανεις δεν θα ενιωθε ανετα να κινηθει εκει, σαν να λειπει ενα κουδουνι εκει στην εισοδο που θες να το χτυπησεις αφου εχεις παρει τηλεφωνο πρωτα να επιβεβαιωσεις την επισκεψη, και να παρεις απαντηση του τυπου: οοχι δεν ενοχλειτε προς θεου, σας περιμενουμε με χαρα και ανυπομονησια, αλιμονο τοση φασινα καναμε μη παει χαμενη.
γυρω δεν υπαρχει συρματοπλεγμα υπαρχουν καγκελα και το τοιχαρακι ειναι χτισμενο με πετρα.το μηνυμα βγαζει ματι, ειναι: προσεχουμε εδω. μισω τα σκουπιδια και τους βανδαλισμους αλλα για μενα η κατασκευη μιας μικρης οασης στο κεντρο μιας πολης σαν βασικη προυποθεση εχει να αφηνεις ησυχα τα δεντρα και τα φυτα.
τι λεω με διακοσιες λεξεις ενω θα μπορουσα να το πω με δυο; θα ηθελα να μπω και να περπατησω σε χωμα (να σκονταψω αν χρειαστει ας προσεχα τελικα) στο μονοπατι που ετσι προεκυψε και οχι στο μονοπατι που ανοιξε ο δημος για να διευκολυνει
ενας χωρος πρεπει να ειναι φιλοξενος και ανοιχτος σε ολους.
στη παιδικη χαρα μια βιδα ειναι ετοιμη να πεσει. θα παω με το γαλλικο κλειδι μου να τη σφιξω, γιατι απαξ και παραδοθηκε το εργο ουδεμια ευθυνη θελουν να φερουν.
για τα γαλλικα φιλια δεν εχω αποψη.