ειμαι αρρωστη εδω και μια εβδομαδα. μιζερες μαυρες σκεψεις σκοτεινες κανω ολη μερα. μπορει καποιος να με σωσει;
κι εκει που καθομαι λεει, γυρω μου βουνα απο μυξομαντηλα μπαινει και μ αρπαζει, με βαζει στο αυτοκινητο και (οοοχι δεν με παει στο παιδων) παμε μια βολτα. δεν βαζει μουσικη, βαζει μονο ζεστο αερα.
κι εκει που καθομαι λεει, γυρω μου βουνα απο μυξομαντηλα μπαινει και μ αρπαζει, με βαζει στο αυτοκινητο και (οοοχι δεν με παει στο παιδων) παμε μια βολτα. δεν βαζει μουσικη, βαζει μονο ζεστο αερα.
7 comments:
Ξέρω, δεν είναι η σωτηρία που είχες στο νου σου... αλλά σπεύδω με κάποιες πρώτες βοήθειες:
Μια μικρή ηλιόλουστη βόλτα.
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=Fwuj0yMwGdc>και μια βροχερή νυχτερινή αυτοκινητάδα</a>.
Χμ, στο δεύτερο λινκ φαγώθηκαν τα εισαγωγικά και χάλασε αλλά η βόλτα είναι εκεί και περιμένει!
καλημέρα, καλά όλα
το πρόβλημα είναι ότι χάθηκες
ότι είχες γίνει συνήθεια χρόνων
και εδώ και μήνες αποσύρθηκες
(μας έχεις συνηθίσει βέβαια, δεν λέω σε κάτι τέτοιες απουσίες)
αλλά αυτή τη φορά ανησυχούμε για σένα
είναι που μεγαλώσαμε κι' άλλο και οι ανησυχίες όλο και πληθαίνουν.
η προγεροντική άγνοια
Ας είσαι καλά και ας μη μας γράφεις
ευχαριστω Anonymous που περνας απο δω :)
δεν παει ευκολα το χερι μου στο πληκτρολογιο πια,
δεν εχω τι να πω, οχι οτι παλια ελεγα και τιποτα σπουδαια.
εδω γυρω ειμαι να ξερεις, μην ανησυχεις :)
καμμια φορα ονειρευομαι ποστακια , ξυπναω και ωσπου ν ανακατεψω τον καφε χανονται εκει στις φουσκαλιτσες και στα τοιχωματα της κουπας.μενουν κατι γραμματακια μονο.βλεπω τα ταυ το γιωτα ενα πι ενα ομικρον σαν αυγο -καθολου στρογγυλο, κι ενα α. ωσπου να καπνισω τα δυοτρια τσιγαρα μου εχουν ψηλωσει, λεπτυνει, και θελουν να την κανουν για άλλα μερη.
αληθεια ευχαριστω που περνας απο δω.
αεροζολ, εχω κανει τις βολτες μου, να ξερεις :)
ευχαριστω κι εσενα ε :)
Οταν γυρίσω απο τα ταξίδια μου θα σου κορνάρω να κατεβεις
μην ξεχαστείς
δενθαξεχαστωοχι. θαπεριμενω :))
Ευχαριστώ το χέρι σου που έκανε μια βόλτα στο πληκτρολόγιο.
Κι' εγώ σπάνια πια γράφω και βρίσκω ότι μάλλον ο καφές φταίει,
Αργεί να γίνει
και οι όποιες λέξεις συνωστισθούν στη σκέψη μεταξύ ξύπνιου και ύπνου, βιαστικές γαρ, φεύγουν.
Ευχαριστώ κι' εγώ
καλό σου βράδυ και θάρχομαι καμμιά φορά
Post a Comment